De knop van de televisie indrukken is vragen om steeds maar weer dezelfde koppen te zien. Van Het Journaal tot deelnemers aan derderangs spelletjes of als specialisten bij duidingsprogramma's.
Maar het is niet alleen in de mensenwereld dat exclusieve groepjes zich manifesteren en voortdurend met alle aandacht gaan lopen. Ook al lijken ze dan wel kraaiende hanen op de dampende mesthoop, ze vergeten dat het de hennen zijn die die hoge toren bijeen hebben gescheten. Binnen de dierenwereld zijn er eveneens schepselen die amper of nooit de spotlights halen, laat staan onderwerp van een gedicht of sprookje zijn. Kraaien, zwanen, paarden en vlinders lopen elkaar dikwijls voor de voet in éénzelfde geschrift. Pissebedden daarentegen, komen er niet in voor, zelfs in stripverhalen passeren ze amper. Het zijn dan ook beestjes die gevoelig zijn voor licht en uitdroging en vooral te vinden zijn in oudere kelders, onder bloempotten en andere vochtig plaatsen. De paria's onder de schepselen. En ik geef toe, het staat niet op café wanneer je zegt een pissebed als huisdier te hebben. Maar juist daarom krijgt deze underdog mijn sympathie, en die betuig ik met een gedichtje opgedragen aan dat beestje.
Gij adellijk beestje
(De wetenschappelijke versie)
O jij Animalia
behorend tot de stam van Arthopoda
met als onderstam Crustacea
Klasse, in de orde van Isopoda, ben je,
jij Malacostraca
Gij adellijk beestje
(De volkse versie)
O jij Dier
behorende tot de stam der Geleedpotigen
met Kreeftachtigheid als onderstam
in de klasse van de Hogere Kreeftachtigen dan weer
en dit binnen de orde der Ringkreeften